Hva...

...er kominn föstudagur.
Ja, detti mér allar dauðar.
Skál!!!

Býð...

...vinum og vandamönnum, félögum og förumönnum, Jóni og Gunnu í ógnarmat.
Hvað í fjandanum á Inga Solla eiginlega við þegar hún talar um „ógnarmat“. Hvurs konar orðskrípi er það? Hét þetta ekki einhvern tímann „hættumat“ eða eitthvað álíka?
Og hver er munurinn á „hörðum“ og „mjúkum“ vörnum? Er annars vegar verið að tala um að kýla þann sem ræðst á mann og hins vegar að biðja hann kurteislega um að hætta þessari vitleysu? Stend á gati...og fell niður um það.
Sumt fólk á að taka og skera við trog fyrir að beita fyrir sig nýyrðum sem eru greinilega er ætlað að auka gildi þess sem talað er um, skrúfa það upp. Uppskrúfuð orð sem ekkert segja eru þjóðfélagsmein, sem og fólkið sem notar þau.
Pirr, pirr, pirr!!!

Best...

...að hafa smá hemil á sér við inngöngu í þessa helgi. Ganga hægt um gleðinnar dyr og allt það.
Skál!!!

Ef...

...þetta er ekki arfavitlaust, veit ég ekki hvað. Vara við löngum hleðslutíma enda mikið að melta, jafnvel fyrir tilfinningalausa stafræna tækni.
Skál!!!

Eftir...

...nánari umhugsun þá held ég að atburðarás sú er kær frænka rekur í athugasemd við síðasta pistil sé ekki alveg rétt. Gæti hvorki tekið á móti á barni né komist út í Viðey. Þoli ekki blóð og þoli ekki sjó. Líður yfir mig og ég æli lungum og lifur. Þannig að það er eitthvað annað sem gerðist þessa helgina. Það er bara, hvað?

Stakk...

...svo skart af inn í helgina að ég kom út hinum megin við hana án þess að taka eftir því sem gerðist.
Ekki í neinu lagi.

Djöfull...

er ég stunginn af inn í helgina!
Skál!!!

Eina...

...leiðin fyrir mig að taka þátt í maraþoni er að ímynda mér að ég sé sáðfruma og endamarkið eggið sem mig langar að bora mig inní.
Þegar fruman nær egginu hræra þau sér saman og blómstra í risastóran fjölfrumung sem verður einræðisherra yfir heiminum og bannar fólki að vera fífl.
Þá loksins er allt gott og blessað og skopparakringlan sem við búum á hólpin.
Djöfull á ég aldrei eftir að hlaupa maraþon. Shjííss...
Skál!!!

Íþróttir drepa

Var að velta því fyrir mér í dag hvort ekki væri tilvalið að fara skokka. Liðka illa smurð liðamót, brenna lýsi og á allan hátt gera sig lögulegri. Tókst samt bókstaflega að drepa þá hugmynd í fæðingu.
Sá sjálfan mig fyrir mér í nýjasta nýjum skokkgalla frá einhverri sportvöruversluninni að renna yfir láðið. Vetrarsíðdegi. Frosið slabb. Ótraustur grunnur fyrir óþarflega hraða yfirferð lífræns batterís sjálfsins. Næsta sem ég veit þá skrikar mér fótur. Ég flýg á hausinn, rek hausinn í stein og í kjölfarið steindrepst.
Piff. Hraust sál í dauðum líkama! Hver er að græða á því? Ég bara spyr!
Ætla að halda mig við bjórinn og boltaglápið og láta aðra um að leggja líf sitt og limi í hættu.
Skál!!!

Hýrt...

...yfir borginni í dag. Nema helst gamla karlinum sem beið eftir strætó neðst á Hverfisgötunni. Sat þar þegar ég rölti mér í tvær bæjarins bestu með miklu sinnepi. Og var nýstaðinn upp þegar ég rölti til baka. Greinilega nýbúinn að átta sig á að allar helstu götur í kringum hann voru lokaðar. Ekki par ánægður með að hafa ekki verið látinn vita. Blótandi og ragnandi yfir því að svona lokanir séu ekki auglýstar betur.
Yrði ekki hissa á að sjá hann hökta inn í miðja kynvillugönguna með stafinn á lofti og láta nokkur vel útlátinn högg dynja á einhverri aumingjans drottningunni. Röflandi um leið yfir röskun strætóferða.
En lífið er annars vaknað af dvala. Enski boltinn byrjaður að rúlla. Ætli það þýði ekki einn kaldan um fjögurleytið þegar Lifrarpollar sækja heim Aston Villa.
Skál!!!

Er...

...ég sá eini sem finnst orðið „hvítlaukssmjörsþjappa“ vera einstaklega dónalegt orð?
Skál!!!

Frétt...

...aldarinnar. Skyldi puttinn vera lífs eða liðinn. Bestar þykja mér vangavelturnar um hvort að maður sé fingurbrotinn eða hvort meiðslin séu alvarleg. Er eitthvað alvarlegt við slys á fingri? Jafnvel þótt hann detti af? Telst það ekki bara nokkuð vel sloppið miðað við margt annað? Og af hverju í andskotanum er þetta eiginlega frétt?
Hvar voru fjölmiðlarnir þegar ég setti puttann í hvítlaukssmjörsþjöppuna uppi í Samsölubakarí hér um árið? Þurfti upp á slysó og allt til að ganga úr skugga um að ekki nema laust skinn hefði af hlotist.

Voðalegt...

...vesen. Válynd veður. Verðfallnir víxlar. Verulegar vegleysur. Veðlaus viðlagahús. Vonlaus veiðivötn. Vergjarnar valkyrjur. O.s.frv.
Skál!!!

Styttir...

...upp um síðir. Hef það allavega sterklega á tilfinningunni hvað mig snertir. Úrkomulausari verslunarmannahelgi hafa kverkarnar á mér ekki upplifað síðan monsúntímabilið mikla hófst, einhvern tíma upp úr fermingu.
Er í stórum mínus gagnvart félaga mínum Díónísusi. Vona bara að hann fyrirgefi mér þennan misbrest í tilbeiðslu.
Skál!!!

Brekkusnigilsstigið...

...er áhugaverður kafli í uppvexti einstaklinga af tegundinni Alkóhólikus Frónus, undirtegund yfirtegundarinnar Frónus Frónus. Þess ber þó að geta að þessi skilgreining er afar umdeild meðal vísindamanna. Margir þeirra vilja meina að Alkóhólikus Frónus sé í raun yfirtegundin (höfundur sammála), með ýmsum undirflokkum, t.d. SÁÁus Frónus, Landsbyggðus Frónus, Agureyrikus Óþolandis Frónus og Selfossus Hnakkus Frónus. Enn umdeildara er hvort síðari undirflokkarnir tveir tengist Alkóhólikus Frónus á nokkurn hátt.
Sterk undiralda er nú í vísindasamfélaginu um hvort ekki sé um sérstakar tegundir að ræða. Höfundur vill jafnvel ganga enn lengra og segja að ekki sé um tegundir að ræða heldur mistök af náttúrunnar hendi, frávik sem ber að hunsa.
En allavega þá gengur hluti Alkóhólikus Frónus í gegnum undarlegt stig í þroskaferli sínu, svokallað brekkusnigilsstig. Eingöngu er um lítinn hóp innan yfirtegundarinnar að ræða og mjög misjafnt er hversu lengi það stendur yfir. Hjá sumum einstaklingum líður þetta hjá á einni helgi á meðan aðrir fæðast beint á brekkusnigilsstigið og komast ekki af því það sem eftir er ævinnar.
Eitt er þó sameiginlegt hjá öllum einstaklingum á þessu stigi, fengitíminn.
Fengitíminn er einu sinni á ári og stendur yfir eina helgi, á þeim árstíma sem haust gerir sig klárt til að taka við af sumri. Þá flykkjast einstaklingar á brekkusnigilsstiginu á sama stað, stað sem býður upp á kjöraðstæður til mökunar með háu rakastig og góðri loftræstingu.
Þeir sem stúderað hafa hegðun brekkusniglana á fengitímanum kemur saman um að til að mökun eigi að heppnast sé brekkusniglinum mjög mikilvægt að ná upp jafnvægi í rakastigi innvortis og útvortis. Fyrr getur hann ekki athafnað sig við mökunardansinn, sem stendur mismunandi lengi yfir, allt eftir einstaklingum, sem og rakastigi.
Þá hefur einnig þótt markvert á hversu ólíkan hátt einstaklingar á brekkusnigilsstiginu bera sig að við mökun. Á meðan sumir draga sig inn í þar til gerðar skeljar þá eru aðrir sem láta sig skeljar engu skipta og maka sig við náttúrulega aðstæður, upp í brekku.
Lengi má hafa orðræðu um þetta stórmerkilega fyrirbæri, en betra er þó að láta staðar numið hér, láta létta kynningu á fyrirbærinu duga.
Lifið heil!
Skál!!!

Ætli...

...að það sé jafn vont að fá flugu í höfuðið eins og að fá flugu í augað. Bæði allavega í neikvæðari kantinum, annað líkamlega og hitt tilfinningalega. Svo byrgja báðir atburðirnir manni sýn á raunveruleikann. Þannig að niðurstaðan er sú að bæði eru jafn vond á sitt hvoru tilfinningasviðinu.
Ef svona uppljómanir eru ekki ástæða til þess að fara fram úr á morgnana þá veit ég ekki hvað.
Þoli annars ekki kossaflens og óþarfa ástúð á almannafæri. Bara þoli það ekki. Bara svo að það sé á hreinu.
Skál!!!