...pólitískur að verða. Má ekki.
Sá hund áðan. Ætlaði að sparka í hann en rann á bananahýði og datt bossaflatur beint á kókflösku. Næ henni ekki út. Þarf að finna einhver með nógu langar hendur til að komast í botnlangann á mér.
Líður samt vel í pungnum, sko.
Skál!!!
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
3 ummæli:
Er alltaf einhver andskotinn að festast í rassinum á þér?
Þetta er nú fyrsta skipti sem eitthvað festist í meltingarfærunum á mér. Ekki beint í rassinum sko. Nema ég hafi eitthvað misskilið varðandi staðsetningu botnlangans. Er hann kannski til? Hef ég verið að misskilja eftirfarandi setningu: „Ég held að mig í botn langi.“ Eru allir í kringum mig bara sódómíserar og ég alsaklaus og bláeygur engillinn bara ekki gengið í takt? Eru skítlegar langanir í botna svona algengar? Er ég undantekningin sem sannar regluna? Er ég kannski svona líka en geri mér ekki grein fyrir því? Svona þegar mar fer að spá í það þá er einhver botnlöngun í mér. Hmmm...
„Er hann kannski EKKI til.“ Átti þetta að vera.
Skrifa ummæli